Jowita jest kobietą, która zmaga się z nałogiem alkocholowym męża, jest u kresu sił, nie ma poczucia własnej wartości i na tym etapie swojego życia poznaje faceta... Idealnego...
| pn | wt | sr | cz | pt | so | nd |
| 01 | 02 | 03 | 04 | 05 | 06 | 07 |
| 08 | 09 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
| 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
| 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
| 29 | 30 | 01 | 02 | 03 | 04 | 05 |
Poniedziałek
No to mamy TEN dzień. . .
Sama nie wiem od której już nie śpię.
Czyli dziś muszę stanąć twarzą w twarz z moim oprawcą.
Mama chciała, abym wzięła leki na uspokojenie, ale wolę mieć jasne myślenie.
Sama bardzo to przeżywa.
Mam nadzieję, że Wszyscy Święci będą mi sprzyjać...
O 11.30 będę już na sali sądowej...
List, wezwanie otwierałam z Przyjacielem...
Z Bogiem!
Byłam rano w Kościele.
Była chwilę siostra zajrzeć i Paulina.
Synek jeździł na rowerze, więc miałam mały spacer, teraz bawi się w piaskownicy, a ja siedzę na bujaczce.
Więc mamy niedzielne popołudnie. . .
Jutro Paulina jedzie ze mną do sądu, abym nie była sama.
To jest przyjaźń...
Czasami się zastanawiam skoro jestem taka jędzowata, a to wiem :-) ) a Przyjaciele nadal są. . . Więc Przyjaciółką jestem chyba względną :-)
Przyjaźń na odległość jest inna niż Przyjaźń realna, namacalna...
Ale w tej kwestii musiałby się wypowiedzieć ktoś inny...
Moim zdaniem jest trudniejsza, jednak nie mniej uczuciowa...
Człowiek jeszcze bardziej przeżywa, że nie może być realnie. . . !
Może to juz ostatni wpis.
Później zamierzam się przygotować do rozprawy...
P. Kasia poleciła, abym rozpatrzyła każdy scenariusz i się przygotowała psychicznie, emocjonalnie, mentalnie...
I ustaliła plan działania, moje wyjścia ewakuacyjne. . .
Jeżeli przeżyje te rozprawy odnośnie synka, to każdy mój Przyjaciel dostanie prezent, że ze mną wytrzymał :-*))
No i mamie muszę coś ofiarować :-))
Trzymajcie kciuki.
Z Bogiem.
Niedziela
Mało co dziś spałam.
Już mam perfekcyjny makijaż... Od a do z. . .
Tylko patrząc w lustro uświadomiłam sobie, że wyglądam na pewną siebie, mimo, że tak nie jest. . .
Wiem, że ludzie w Kościele mnie obserwują, obgadują...
Maska...
Pewność siebie mam ukrytą jak magik asa w rękawie...
Jestem trochę pewniejsza niż jeszcze dwa miesiące temu...
Czy to sztuczna pewność siebie... ?
Właśnie uświadomiłam sobie, że dziś mija dwa miesiące jak uciekłam z TAMTĄD...
A tu już tyle się wydarzyło...
Jutro już rozprawa...
Ta cała sytuacja od jednych osób mnie oddaliła, do drugich przybliżyła...
Wczoraj nawet myślałam czy nie skończyć pisać bloga...
Zobaczę jak to będzie...
Szczerze... To jestem już zmęczona tym wszystkim...
Pamiętam dla kogo walczę i kto jest moją siłą... :-)
Synek!
Chciałam nie myśleć tylko mieć wyluzowany wieczór i włączyłam jakiś film.
Nawet fajny i ciekawy ale okazało się, że o miłości. . .
I się rozryczałam...
Chociaż nie wierzę w miłosc i gdy widzę "parę młodą" czuję... złość, współczucie i chyba odrazę!
Odseparowałam się od wszystkich facetów, czy to z czatu, czy od Pana M. czy to nawet od faceta, który zaczepiał-podrywal mnie na Facebooku...
Czy to błąd czy błogosławieństwo. . . ?
Sama nie wiem dlaczego się popłakałam.
Może nad moim życiem, może ze strachu, może ze smutku...
Jest mi dziś cholernie źle.
Serce coś mi daje dziś się we znaki.
Jak to Przyjaciel powiedział kiedyś gdy jeszcze ze mną rozmawiał. . . "Płaczę gdy nikt nie widzi" a przy innych gram twardzielkę...
Uwierzcie, że długo nie ryczałam jak dziś...
To nie ma sensu!
Sobota
Wróciłam z pracy.
Ledwo żyję, gorąco, dużo pracy.
Nogi bolą niemiłosiernie, ale myślę czy zaraz nie wystartować przed burzą... Bo wisi w powietrzu.
Myślami jestem już przy tym strasznym poniedziałku.
Dam radę, jestem silna. . .
Pamiętaj o tym Jowitka :-)