15.03godz.

Byłam rano w Kościele. 

Była chwilę siostra zajrzeć i Paulina. 

Synek jeździł na rowerze, więc miałam mały spacer, teraz bawi się w piaskownicy, a ja siedzę na bujaczce. 

Więc mamy niedzielne popołudnie. . . 

Jutro Paulina jedzie ze mną do sądu, abym nie była sama. 

To jest przyjaźń... 

Czasami się zastanawiam skoro jestem taka jędzowata, a to wiem :-) )   a Przyjaciele nadal są. . . Więc Przyjaciółką jestem chyba względną :-) 

Przyjaźń na odległość jest inna niż Przyjaźń realna, namacalna... 

Ale w tej kwestii musiałby się wypowiedzieć ktoś inny... 

Moim zdaniem jest trudniejsza, jednak nie mniej uczuciowa...

Człowiek jeszcze bardziej przeżywa, że nie może być realnie. . . !

Może to juz ostatni wpis. 

Później zamierzam się przygotować do rozprawy... 

P. Kasia poleciła, abym rozpatrzyła każdy scenariusz i się przygotowała psychicznie, emocjonalnie, mentalnie... 

I ustaliła plan działania, moje wyjścia ewakuacyjne. . . 

Jeżeli przeżyje te rozprawy odnośnie synka, to każdy mój Przyjaciel dostanie prezent, że ze mną wytrzymał :-*))   

No i mamie muszę coś ofiarować :-)) 

Trzymajcie kciuki. 

Z Bogiem.