wpis 20

13.50  

Dzisiaj nawet sporo zrobiłam w domu. Posprzątałam korytarz, umyłam resztę okien... Bardzo dobrze, bo wieczorem ani jutro pewnie już nic nie zrobię... 

Chociaż na chwilę przestałam myśleć i się zamartwiać...  Cały czas sobie powtarzam, że muszę być silna i nie okazywać Roberto swojej słabości... No ale cóż nie zawsze wychodzi... 

Wiem,ze On sam wie ile ryzykuje,ale woli o tym nie myśleć... Czasy ciężkie, ale jedyny plus... Mamy siebie :-)  Skoro przejdziemy przez to razem nic Nam nie straszne:-)

Oby nie czytał tego bloga,bo nic mi więcej nie powie hihi

18.00

Jaki to człowiek naiwny i łatwowierny...

 A znacie przysłowie "dobrymi chęciami, piekło brukowane"... Tak więc co za dużo,to nie zdrowo... Przesadziłam z moimi obawami i czułością...  Postanowiłam przestać się narzucać, bo to bez sensu... Nie pokonam bariery tysięcy kilometrów...  A napisać tekst, że pokonamy to razem... To każdy może...  Nie ma we mnie nic wyjątkowego.   

Niech ten dzień już się skończy. Trzy razy dziś płakałam i mam dość...  Rano gdy uzupełniłam bloga, później po paru słowach gorzkiej prawdy i po południu gdy uświadomiłam sobie jak nie wiele  znaczę. 

Mam dość!  Oby Adam był dziś znośny, bo znowu się rozryczę! Chyba będzie najlepiej jak odetnę się od świata na jakiś czas...