wpis 18

Piątek 6.00

Źle spałam, wczoraj na wieczór Ruben miał gorączkę. Przeraziłam się. Cały czas zaglądam w telefon czy Roberto się odzywał... 

Zamarłam... Skoro ja czuję strach i boję się tego co może być to, co musiał czuć Przyjaciel...? Pewnie nie spał, zamartwiał się...

Czasami mam tego wszystkiego serdecznie dość!  Nie mogę Mu w żaden sposób pomóc!  :-(   Przyjaciel jest ważną częścią Naszego życia i trudno stać z boku biernie...

Cóż znaczą słowa... "jestem z Tobą, pamiętaj nie jesteś sam, możesz na mnie liczyć" gdy jest się na drugim krańcu świata?! 

Niestety ze łzami w oczach stwierdzam,że tyle bym chciała zrobić... Nawet przytulić nie mogę...   

Od początku to była... Niezwykła przyjaźń, ale kiedy  drugi człowiek  staje się Nam bliski, martwimy się o Niego, chcemy dla Niego wszystkiego co najlepsze... Pragniemy także bliskości...  I uczestnictwa w Jego życiu.. 

Nie wiem czy Roberto będzietu tu zaglądał, ale napisałam co czułam...