25.01. Poniedziałek

Cały czas dziwnie się czułam ze świadomością, że Marcin przyjechał tu dla mnie.. .

Postanowiłam wcześniej dwie godziny wyjść z pracy i spotkać się z Marcinem. 

Ucieszył się i spotkania nie odmówił. 

Rozmawialiśmy, śmialiśmy.  .. Normalka. 

Nawet zaproponował tylnie siedzenie, bo chce się poprzytulać ze mną. 

Poszliśmy i było przytulanie, ale później to rozwinęła się sytuacja i były pieszczoty i przyjemność dla obojga. 

Spokojniejsi już wracaliśmy do domów. 

Z Łukaszem znowu Nam nie podrodze.

Najciekawsze jest to, że coraz częściej myślę o Marcinie, o tym jaki jest, jak jest wpatrzony we mnie, jak chce dbać i troszczyć się o mnie.. .

Zastanawiam się czy warto Mu poświęcić czas... 

Szanował by mnie.  .. 

Może z czasem coś poczuje. .. 

Może tak ma być.. .

Może stabilizacja i spokój z partnerem jest ważny. .. 

Może miłość nie istnieje.. .

Sama nie wiem. ..