22.20 godz.

Widziałam się  z Adamem...

Jego spojrzenie gdyby mogło zabijać już bym leżała martwa...

Skuliłam się w sobie,ale koniec końców, uśmiechnęłam się  ...

To już nie patrzył... 

Na zakupach zapomniałam o moich troskach... Kupiłam sobie nawet sukienkę,białą koszulową bluzkę, kapcie :)  Jak to mama się śmieje... Nowe kapcie, nowe życie :-)

Zrobiłam na obiad krokiety. Paulina załatwiła Nam pewną sprawę,Ona wie jaką :-D.  To zaprosiłam Ją na obiad po pracy :)

Pogadałyśmy i było już lepiej :-)

Hanusia także widziała wpis na blogu i wspiera cały czas. 

Nawet do Przyjaciela pozwoliłam sobie napisać, że sto lat nie rozmawialiśmy :-D.  To biedaczek zadzwonił..."bo narzekasz i nalegasz" :-))

 W ten sposób szłam spać w lepszym humorze. 

Wszyscy są za mną i ze  mną... 

Mam ogromne szczęście, że mam tak wspaniałych ludzi :-*)