16.06. 17.24 godz.

Wtorek

Adam przed sądem już czekał wczoraj. 

Dobrze, że ustałam wczoraj tyłem do Niego, bo by zabił wzrokiem. 

Miałam nową, ale prostą granatową sukienkę w czerwone kwiaty przed kolanko i czerwone sandały na koturnie. 

Super wyglądałam. 

W sądzie Adam mnie nie oszczędzał... 

Darł się, kłócił, ubliżał... 

Adwokat i sędzina musieli go uspokajać co chwilę. 

Adam ma widzenia dwa razy w tygodniu po 2.5 godz. 

Kolejna rozprawa wkrótce. Mało im widzeń.

Jego adwokat groził, że złoży wniosek o całkowitą opiekę nad synem! 

Po wyjściu z sądu miałam łzy w oczach. 

Wtedy wpadłam w ramiona Pauliny i przytuliła mnie... 

Dziś już byłam w pracy, ale zamieniłam się,żeby być jak Adam przyjedzie po syna.

Dziś nie rozmawiał ze mną. 

Za pół godz. Synek wróci do mnie.