12.10 godz.

Roberto dzwonił koło 8.00. Z racji, że nie odebrałam... Zadzwonił ponownie... 

W końcu odebrałam... 

Nie oszukujmy się... Wkurzył się... Znowu uciekam... 

To, co Mu napisałam... Było krzywdzące... 

Uprzedził mnie, że jak przyjedzie wtedy się Go nasłucham... I nigdzie nie ucieknę...

No cóż...  Prawda boli... 

Zawsze tak jest, że jak ktoś się o mnie martwi lub zaczyna mój temat... Odcinam się... 

Boże dlaczego tak się dzieje...?! 

Byłam zrobić zakupy na urodziny synka. 

Nie ma jak rozmowa z Pauliną...  Przyjaciele nadal są, mimo, że jestem okropna...  Dzwonią i się pytają... 

Paulina dowiedziała się o moim odpychaniu Roberto ode mnie i stwierdziła, że by mnie ustawiła do pionu!  :)

Dowiedziała się również o moim blogu... Poprosiła o link...

Zastanawiam się znowu czy Jej podesłać link... I oczywiście jak to ja, od razu pomyślałam, że dowie się znacznie więcej i będzie się martwić...

 A tego zawsze unikam... 

Synek zaprosił ciocię na poniedziałek na kawę. 

Menu mamy ustalone

Jutro przyjedzie siostra,będzie pomagać.  

Rozłożymy materac na podłodze, bo teraz jest pięciu domowników. 

Dzisiaj przyjdzie pismo z sądu do mnie i Adama,bo przyznano mi zabezpieczenie alimentów...  

Czyli do rozprawy o alimenty Adam i tak musi płacić na dziecko, bo nie mam środków na Jego utrzymanie, gdyż jestem bez niczego... 

To będzie furia... 

Wczoraj mówił, że jeszcze czeka na mnie, a dziś pismo ode mnie i to już sądowe... 

Zdziwi się...

 I teściowa szału dostanie...

Dlatego lepiej nie odbierać...